NFC هیچ گاه نمی‌توانست در شکل عمده مورد استفاده قرار گیرد تا زمانی که به صورت گسترده در دستگاه‌های موبایلی تعبیه شد. سال گذشته شاهد رشد چشمگیری و شتابانی در به‌کارگیری این فناوری بود. حال پرسش اصلی این است که کاربردهای این فناوری چیست؟ چه کسی در زنجیره ارزش از آن منتفع خواهد شد؟ شرکت‌های کارتی بزرگ و پیشرو جهان، اپراتورهای تلفن همراه، سازندگان تفن همراه، تولیدکنندگان تراشه، شرکت‌های تولیدی کالاهای مصرفی به شدت در حال سرمایه گذاری در حوزه NFC اند.
NFC در واقع مجموعه‌ای از فناوری‌های وایرلس نزدیک برد است که معمولا برای برقراری ارتباط به فاصله‌ای 4 سانتیمتر یا کمتر نیاز دارد. گوشی‌های موبایلی همچنان اصلی‌ترین و مناسب‌ترین محمل برای فناوری NFC است. سیم کارت گوشی تلفن همراه شما سیم کارتی هوشمند است که حساب شما را شناسایی می‌کند. در گوشی‌های NFC، سیم کارت نقش یک عنصر امن (Secure Element) را پیدا می‌کند که می‌تواند کنترل سایر اپلیکیشن‌ها مانند کارت‌های پرداخت را نیز در اختیار بگیرد. به عنون مثال، NFC به شما اجازه می‌دهد تا بسته هایی کوچک از اطلاعات و داده‌ها را میان یک تگ NFC و دستگاه اندرویدی یا بین دو دستگاه اندرویدی به اشتراک بگذارید. اکثر سیستم‌های پرداخت نقطه فروش (POS) غیرتماسی از یک ارتباط کاربری غرتماسی سازگار با NFC استفاده می‌کنند و بسیاری از سیستم‌های دسترسی به حمل‌ونقل در سراسر جهان با فناوری NFC سازگارند. بنابرین زیرساخت‌های قابل ملاحظه‌ای در حال حاضر برای بهره‌گیری از دستگاه‌های مجهز به NFC وجود دارد.